از انترناسيونال ۴۲،  جمعه  ۲۶  تير  ۱۳۸۳ -  ۱۶ ژوئيه ۲۰۰۴
-------------------------------------------------------------------------------

 

حمله و توهين به زنان موقوف!

مينا احدي

سران ريز و درشت حکومت اسلامي در چند هفته اخير گوي سبقت را از يکديگر ربوده و به عناوين مختلف اندر فوايد حمله به زنان و سرکوب وحشيانه آنها داد سخن ميدهند. روزانه در خيابانها و مراکز شهرها، نيروهاي سرکوب حکومت به زنان حمله ميکنند و هر کس که "بد حجاب" است يا رنگ لباسش سياه نيست و يا آرايش کرده است را دستگير و جريمه ميکنند. از "مبارزه با فساد" صحبت ميکنند و آخوندها فرياد وامصيبتا سر ميدهند که آبرو و حيثيت نداشته شان دارد از دست ميرود. در مجلس اسلامي، زنان محجبه نماينده از ضرورت حمله به زنان حرف زده و جزو اولين اقدامات و افتخاراتشان، همچون خواهران دو خرداديشان، حمله به زنان و دفاع از تعدد زوجات و دفاع از ضعيفه بودن و نيمه انسان بودن زنان را ثبت ميکنند.

اينجا باغ وحش اسلامي است. اينجا در مقابل چشم بشريت متمدن به زنان حمله ميکنند، فقط به اين دليل که لباسشان رنگ روشن دارد و يا مچ پايشان بيرون است. اينجا آخوند فسيل شده و لايق ارسال به موزه، کف بر دهان از سرکوب و شکنجه و سنگسار زنان دفاع ميکند و باندهاي تروريست اسلامي صدها زن را بجرم "بدحجابي" دستگير کرده و شلاق ميزنند. اينجا ايران تحت حاکميت جمهوري اسلامي است.

حمله به زنان در ايران بارومتر حمله به جامعه است و اين بار نيز رژيم اسلامي به عبث خيال ميکند که با اين حملات و با اعدامهاي روزمره و وحشيانه ميتواند جامعه را به عقب رانده و شرايط خفقان را جاري کند. اما اعمال اين توحش از سر استصال است و خودشان هم ميدانند که اين تقلاها بيهوده است. زمين زير پاي حکومت ميلرزد، و اينرا سران حکومت بيش از هر کس ديگري ميدانند. درست در بحبوحه اين تقلاها، روزانه چندين اعتصاب و اعتراض کارگري در جريان است، اعتصاب پرستاران و معلمان، و اعتراضات مداوم جوانان، بهمراه نفرت عميق و عمومي از حکومت، لرزه مرگ بر جان حکومت انداخته است.

زنان و عدم تمکين شان به قوانين و مقررات و خواسته هاي حکومت، يکي از بهترين نمونه هاي شکست جمهوري اسلامي است. زنان در ايران به چادر و حجاب سياه اسلامي تمکين نکردند و هر آنجا که امکانش را داشتند اين سمبل بردگي زن را دور انداخته و آتش زدند. نفرت از حجاب اسلامي و زير پا گذاشتن آن يک امر عمومي و ميليوني در ايران است و همين آتشي است عظيم بر پايه هاي حکومت ضد زن اسلامي. فرياد وا مصيبتا و اسلام و ناموس و شرف از دستمان رفت، استناد به موقعيتي است که زنان در ايران براي حکومت اسلامي ايجاد کرده اند. آنها به قوانين و سنتها و مقررات اسلامي تف کرده و بر عليه آن ايستاده اند. اين اوضاع قابل برگشت نيست و آتش خشم مردم بجان آمده از حکومت اسلامي هر روز بيشتر زبانه ميکشد.

در مقابل اين موج جديد تعرض و بي حرمتي به زنان اما بايد محکم ايستاد. بايد متحدانه کاري کنيم که اين پروژه ارتجاعي و وحشيانه حکومت اسلامي هر چه فوريتر به شکست کشيده شود و يک موج جديد اعتراض و مبارزه براي سرنگوني حکومت اسلامي به راه افتد. هر صحنه دستگيري و يا بي حرمتي به زنان بايد آنچنان با اعتراض و مقاومت همه ما روبرو شود که جانيان اسلامي را از کرده خود پشيمان کند. در خارج از ايران نيز بايد فشار بر حکومت اسلامي را افزايش داد. بايد خبر اين حمله وحشيانه به زنان را در سراسر جهان پخش کرد و کاري کرد که مقامات حکومت اسلامي به دليل اين تعرض وحشيانه و بيشرمانه به زنان با اعتراضات وسيع جهاني روبرو شده و به پاي ميز محاکمه کشانده شوند. کيفرخواست زنان بر عليه اين حکومت ضد زن بايد در سراسر جهان منعکس شود. بايد افکار عمومي را عليه زن ستيزي حکومت اسلامي بسيج کرد، و احزاب و سازمانهاي طرفدار حقوق زن، کارگري، انساندوست و مترقي را براي اعتراض به جمهوري اسلامي به ياري طلبيد. بايد مماشات دولتهاي غربي و اتحاديه اروپا با حکومت اسلامي را افشا و زير ضرب گرفت و به کمک افکار عمومي و مردم آزاديخواه و سازمانهاي مترقي پرونده جنايات رژيم اسلامي را به دادگاههاي بين المللي برد. حکومت اسلامي راه فرار ندارد، بايد محکم در مقابل اعدامها و تعرض جديد به زنان ايستاد و اجازه نداد که بيشتر از ما مردم قرباني بگيرد.